Stragany z grami~

Na przeciwko straganów z przekąskami, stoją stragany z grami. Każdy może znaleźć tu coś dla siebie. Do najpopularniejszych gier należą m.in. strzelanie do kaczek oraz rzucanie piłeczkami do puszek. Jest też pełno innych atrakcyjnych stoisk. Nagrody bardzo kuszące: pluszowe zwierzaki każdej możliwej wielkości, słodycze, zabawki. Na samym końcu znajduje się namiot z grami automatycznymi takimi jak: taniec, uderzanie młotkiem Malfoya, wyścigi samochodowe itp.

Jednak stwierdził, że przebywanie w tym małym wagoniku, nawet w takim towarzystwie mogłoby się skończyć źle.
-Wybacz, że tak co chwilę zmieniam zdanie. Ale ten... Klaustrofobia, no wiesz. W zamian może w coś pogramy? - Zaproponował wskazując na stoiska z grami. Uśmiechnął się do niego ciepło. No tak, a co do tych buziaków... On po prostu chciał przez chwilkę poczuć, że ma władzę, wiecie, takie mini seme... Wróć CO!? Seme!? Szybko odgonił od siebie nieco zboczone myśli i spojrzał w bok nieco zmieszany.

Zdziwiła mnie jego nagła zmiana decyzji, ale gdy usłyszałem wytłumaczenie jakiego użył, musiałem przyznać, że to logiczne. W sumie nawet lepiej, że zrezygnował, bo po co miałby się niepotrzebnie męczyć? Uśmiechnąłem się do chłopaka i pozwoliłem mu się poprowadzić w stronę straganów z grami.
-To w co chcesz zagrać?-zapytałem rozglądając się dookoła. Kątem oka zerkałem na zielonowłosego i cóż nie będę się powstrzymywał i powiem, że ogromnie mnie ciekawiło, o czym pomyślał, że aż taki czerwony się zrobił, choć w sumie z tymi zaróżowiałymi policzkami wyglądał uroczo.

-Proponuje zawody w strącaniu puszek! - Powiedział pełen entuzjazmu wskazując odpowiedni stragan. -Wygrany, może zrobić z przegranym, co chce. Dać zadanie, kazać coś robić np. przez tydzień, czy cokolwiek tam nam wpadnie do głowy oki? - Spytał na powrót się uśmiechając. Zapewne przegra, ale bez rywalizacji, czy odrobiny adrenaliny nie ma zabawy prawda? A chyba właśnie o zabawę chodzi w wesołym miasteczku. -To jak? Przyjmujesz zakład? - Dopytał jeszcze.

-Co tylko zechcę tak?-spojrzałem na niego z rozbawieniem woląc się upewnić, czy aby na pewno on pojmuje, co własnie powiedział. Cóż ja tam mam wiele pomysłów, co mógłbym zrobić, choć wolałbym o nich nie mówić, bo pewnie wyszedłbym na zboczeńca miesiąca jak nie roku. Mój umysł czasami powinien nie odbierać wizji od mojej wyobraźni, bo coś mi się wydaje, że ona źle na niego wpływa...
-Oczywiście, że przyjmuję.-powiedziałem pewnym siebie tonem. Skoro miałem przed sobą wizję tak ciekawej nagrody zamierzałem wygrać. Z resztą nie było to takie trudne, w końcu to tylko strącanie puszek...

Aaa... Chyba się zapędził z tym, co tylko będzie chciał. No, ale nic! Powiedział, "A" to powie i "B". I koniec!
-Tak. - Odpowiedział na Jego pytanie z pewnym siebie uśmiechem. Podszedł z Darah'em do straganu. Zapłacił i dostali piłki. Trzy na głowę. -Każdy z nas ma po trzy cele do strącenia. - Wskazał i rzucił pierwszą piłkę. Posypały się wszystkie puszki. Uśmiechnął się szeroko. Złapał drugą piłkę i rzucił nią w kolejny stosik, zrzucił tylko tą jedną ze szczytu. Oj... Dobra, a teraz trzecia piłka... Ostatnia, da radę! Rzucił, a piłka tylko musnęła puszkę ze szczytu.
-Ale jak? - Spytał zaskoczony. Spojrzał na Darah'a. Zobaczymy jak jemu pójdzie.

Ciekaw byłem jak mu pójdzie i cóż po tak dobrym początku nie spodziewałem się, że później pójdzie mu tak źle... To po prostu było nie tyle podejrzane, co nierealne. Kusiło mnie żeby z nim przegrać, bo cóż zastanawiało mnie czego on mógłby chcieć, no ale takiego wyniku to się chyba pobić nie da pod względem przegranej. Westchnąłem z rozbawieniem i już planując, co zrobię z nagrodą, zacząłem rzucać. Jako że w pierwszych dwóch rzutach strąciłem kilka puszek, a w ostatnim udało mi się zrzucić wszystkie, to cóż moja wygrana była raczej oczywista. Uśmiechnąłem się jak zadowolony kocur i spojrzałem na chłopaka, oczekując na jego reakcję.
-Wiesz co Kociaku... Aż nie mogę się zdecydować, co zrobić najpierw.-powiedziałem z rozbawieniem.

Co?! Co?! Ale jak to? Wygrał. Ojć... Spojrzał, na Darah'a i uśmiechnął się niewinnie.
- Em, a na co masz ochotę? - Spytał nieco nieśmiało i niepewnie. Ale cóż, oficjalnie mógł powiedzieć, że zakład przegrał. Hm... Wcześniej walkę na uwodzenie też przegrał. Jest nowa zasada! Nie mierzyć się z Darah'em. Odgarnął zielone włosy nieco z oczu, czekając. Nie ukrywam, że Cyrille znów miał zboczone myśli związane z blondynem, dlatego... Gdzieś tam w głębi ciekawiło go, co też On wymyśli.

-Zobaczysz Kociaku.-powiedziałem mimowolnie tajemniczo się uśmiechając. Oj już ja wiem, co z nim zrobię. Żeby tylko potem nie miał do mnie pretensji... Choć w sumie to on wybierał, o co gramy, więc to nie moja wina... Tak, tak wiem każde wytłumaczenie jest dobre. Ale nie zmienia to faktu, że ja czuję się trochę usprawiedliwiony, a on powinien wiedzieć, ze gdy gra się z takim zboczeńcem jak ja nie mówi się, że nagroda jest dowolna.... Oj szybko go w tym uświadomię.

W głowie rodziły mu się najróżniejsze wizje. Nie tylko te zboczone. Zarumienił się cały mocno.
-Chcesz wracać? - Spytał. Szczerze? Jemu już na dzisiaj chyba starczyło wesołego miasteczka, poza tym zbliżał się wieczór i poczuł się chyba nieco głodny. Spuścił głowę, by Darah nie widział Jego zaczerwienionych policzków.